Op weg naar de apen

Op weg naar de apen van Monkeyland

We zijn inmiddels aangeland in Monkeyland en zitten dus wederom tussen de apen. Maar eerst nog even iets vertellen over de afgelopen week. Na het genot van de ruime huurbak (in verband met de game drives in Kruger met vrienden) hebben we voor de rest van de trip in Zuid-Afrika een Opeltje Corsa. Lekker goedkoop en lekker klein. En lekker basic. Het lijkt wel of ze bij Opel iemand opdracht hebben gegeven om op alles te bezuinigen wat mogelijk is. We verbazen ons elke dag nog weer wat er allemaal niet op, aan of in de auto zit. Zo ontbreekt ondermeer de stuurbekrachtiging en dat is dus spierballen kweken bij het parkeren van de auto. Jemig, wat is dat weer wennen na 15 jaar auto's mét stuurbekrachtiging te hebben gehad..... Maar afijn, wie voor 15 euro per dag een auto wil huren, moet maar wat steviger aan het stuur draaien....

De afgelopen week hebben we na de autowissel in Johannesburg eerst nog een bezoek gebracht aan de Drakensbergen en wonder boven wonder hebben we daar schitterend weer gehad. We hebben dus een paar leuke wandelingen gemaakt in twee nationale parken (Royal Natal en Golden Gate) en dat was best wel weer eens lekker na al dat game-driven vanuit de auto. Bovendien zitten er in de bergen uiteraard andere vogeltjes dan in de vlakke gebieden.

Vervolgens een lange autorit van 700 km door zeer lege stukken Zuid-Afrika. Hele lange, kaarsrechte wegen door zeer open heuvelachtige landschappen met als enige begroeiing grassen of kleine struikjes. Na een hele dag tuffen kwam dan toch Karoo National Park in zicht. Karoo is de naam voor het type landschap in die contreien. Droog, rotsig en slechts begroeid met kleine struikjes en acacia's. Waarom gaan die twee daar nu heen, horen we jullie al denken. Voor de vogeltjes natuurlijk, hoe kan het ook anders. In deze streken komen specifieke soorten voor zoals de Karoo leeuwerik, Karoo lijster, Karoo korhaan en Karoo tapuit. Bovendien houden wij alle twee van dit soort landschappen. We gaan niet voor niets naar landen als Chili, Australië en het zuidwesten van de VS. Lege, droge landschappen, waar je makkelijk 50 km ver kunt kijken en toch steeds weer verrast wordt door rotsformaties, kloven en onverwachte (droge) riviertjes. Ondanks dat het in Zuid-Afrika herfst is (begin oktober) was het nog bloody hot met temperaturen van 35 graden. De avonden en nachten waren heerlijk (windstil, heerlijke temperaturen, ongelofelijke mooie sterrenhemels).

Tijdens een nightdrive in Karoo hebben we tweemaal een aardwolf gezien. Dat is samen met het aardvarken toch wel één van de meer aparte dieren van Zuid-Afrika. Het bereik van de flitser van het fototoestel was beperkt en dus de nieuwsgierigen onder jullie zullen zelf een plaatje van de aardwolf moeten opzoeken op internet.

We hebben inmiddels 265 vogelsoorten gezien en dat vinden we zelf best veel, zeker als je dat vergelijkt met Kameroen (198 soorten.....). Bovendien hebben we niet altijd fanatiek willen of kunnen vogelen vanwege het weer en omdat we toch door moesten richting Monkeyland. We hebben in Zuid-Afrika in 3 vakanties 487 vogelsoorten bij elkaar gesprokkeld en hopen de 500 soorten deze trip nog te overschrijden, al zal dat wel moeilijk gaan worden. We waren in Kameroen de lol in het vogelen zo'n beetje verloren, maar genieten er hier erg van. Dat komt ook omdat we hier nog niet in bossen hebben gevogeld en dat scheelt een hoop nekpijn......

Dat zal in de omgeving van Monkeyland wel anders worden. Monkeyland ligt aan de zuidkust van Zuid-Afrika en dat gebied is hééééél anders dan de droge, ruige, lege Karoo. Het wordt ook wel de "garden-route" genoemd vanwege de vele wijn- en boomgaarden. Het is hier dan ook behoorlijk toeristisch met veel "vermaak" in de vorm van allerlei 'pretparken'. Je kunt hier slurf in hand lopen met een olifant, knuffelen met allerlei roofdieren, diverse vogelshows bekijken, zeesafaris doen, bungy-jumpen (de hoogste vrije val ter wereld, 216 meter, brrrr), para-gliden en nog veel meer van dat soort dingen. Bovendien ritselt het hier van de bed en breakfasts, hotels, welness-centers, art-shops e.d. Wij vinden het een beetje te veel van het goede. Maar ja, onderdeel van al dat 'vermaak' is ook Monkeyland, maar daarover later meer.

Het gebied is ook veel groener en dat betekent ook meer regen )-: vooral in de winter. Sinds we hier zijn hebben diverse mensen ons al leuk zitten vertellen dat het weer aan het omslaan is en dat het dus gedaan is met het mooie zomerweer en dat de winter er aan komt. Nu wisten wij natuurlijk ook al langer dat de komende maanden de wintermaanden zijn hier op het zuidelijk halfrond. Maar wij verwachten/hopen ook dat dat wel mee zal vallen. Ook in deze omgeving lopen olifanten en zebra's rond en wij kunnen ons die niet zo goed al schaatsend en sneeuwballen gooiend voorstellen. De komende dagen geeft de weersverwachting een graad of 20 met buien op. We hopen dat het daar zo'n beetje bij blijft.......Hoewel wij niet op regen zitten te wachten, smachten de mensen hier wel naar regen. Er heerst hier een enorme droogte en vele bossen zijn op sterven na dood. Wij vinden alles hier best nog wel groen, maar volgens de locals moet het echt veel groener zijn. Vorig jaar is er maar 1/10 van de normale neerslag gevallen en dat is dramatisch weinig. Wij vrezen een beetje dat de achterstand in regen de komende tijd ingehaald gaat worden. We zullen zien.........

Inmiddels hebben we onze intrek genomen in één van de twee volunteerhouses van Monkeyland. Onze eerste mede huisgenoot (Patrick) is een surfie-duitser van 21 jaar oud. Hoewel ie een goed gevoel voor humor heeft (en dat is vrij uitzonderlijk voor een oosterbuur...) was het huis echt een bende. Overal slingerde spullen rond en de keuken was gewoon vies. En dan niet een beetje vies, maar gewoonweg erruug vies. We (jawel, jullie lezen het goed) hebben de volgende morgen gelijk de keuken geboend, de oven schoongemaakt en de koelkast uitgemest en alles gereorganiseerd. Ook Patrick kon de actie wel waarderen en gaf toe dat het wel een smerige boel was geworden. Inmiddels heeft er een verhuizing plaatsgevonden en hebben we in plaats van Patrick een 18-jarige Lonsdale-duitse als medebewoonster gekregen. Trainingsbroek met de kruis op je knieën e.d. Maar ze is best aardig en tenminste wel netjes. Tsja, in Kameroen hebben we iets andere vrijwilligers als medehuisgenoten gehad: ouder en veelal met ervaring op apengebied (dierenarts, educator in een dierentuin, oprichtster van een de stichting weesaapjes e.d.). Maar ja, zo zitten de meeste projecten in elkaar waar je weinig of geen geld hoeft te betalen: het trekt (zeer) jonge mensen aan, die hier met andere doelen heenkomen. Patrick was bijvoorbeeld op zoek naar gratis onderdak in verband met de worldcup football en tsja, dat ie dan op een apenproject terecht komt, dat maakt hem niet uit. En ook de Lonsdale-duitse heeft totaal geen kennis van of ervaring met apen. Kortom, wij moeten even wennen aan de nieuwe 'setting'. In de volgende episode vertellen we meer over onze eerste 'werkervaring' in Monkeyland.

Zoals altijd bedankt voor de reacties en nieuwtjes van het thuisfront. Hopelijk begint het bij jullie nu voorjaar te worden, terwijl bij ons de afgelopen avonden de kachel heeft gebrand.....

Liefs van A&A